Ów człowiek również nigdy nie siedział. Gdyby bowiem siedział, to by siedział albo nisko, albo wysoko. Gdyby siedział wysoko ludzie mogliby pomyśleć, że się wywyższa. A tego bardzo nie chciał. Gdyby siedział nisko, czułby się poniżony. A tego bardzo nie chciał. Poza tym gdyby siedział, to by siedział albo na stołku, albo nie. Gdyby siedział na stołku wyglądałoby na to, że pilnuje swojego stołka, a tego bardzo nie chciał. Gdyby zaś nie miał stołka, mógłby być postrzegany jako ktoś, kto niczego nie osiągnął. A tego bardzo nie chciał.
Ów człowiek również nigdy nie stał. Bo gdyby stał, to by stał albo na jednej albo na dwóch nogach. Gdyby stał na jednej nodze, byłby mało stabilny. Mógłby się przewrócić i być człowiekiem upadłym. A tego bardzo nie chciał. Gdyby zaś stał na dwóch nogach, to mógłby tak stać i stać. Kto stoi w miejscu ten się cofa i staje się zacofany. A tego bardzo nie chciał.
Ten człowiek też nigdy nie chodził. Gdyby szedł, to albo by dokądś doszedł albo nie. Gdyby doszedł to musiałby stanąć, a tego, jak wiadomo, nigdy nie robił. Gdyby zaś nie doszedł uznano by go za człowieka, który nie doszedł do niczego.
Zapytacie być może jak w takim razie żył ów człowiek. Otóż, moi kochani, ten człowiek wcale nie żył. Gdyby bowiem żył, to mógłby umrzeć. A tego bardzo, ale to bardzo nie chciał.
© Dagna Ślepowrońska
| < Arytmetyka relacji | .. Zobacz inne przypowiastki .. | Właściwa wartość rzeczy > |
